Organik gübre; organik madde, bitkisel ve hayvansal kalıntıların kimyasal ve biyolojik humifikasyonu ile mikro organizmaların biyolojik aktiviteleri sonucu oluşur .Humi̇k maddenin biyolojik merkezi, yani doğal humik maddenin başlica fraksiyonu humik asitlerdir. Humik asitlerbitkiler ile toprağa doğal ve organik bir yolla yaşamsal besin maddeleri,vitamin ve iz elementleri sağlamanın en mükemmel yoludur. Humik asitler en çok leonardit madeninde bulunur. Ayrıca ph değerinin 5-6 aralığında olması ve tuz ihtiva etmemesi leonarditin tarımsal anlam da organik gübre olarak kullanılmasını arttırmaktadır.

Leonardi̇t , yüksek oranda humi̇k asi̇tler i̇le karbon, makro ve mi̇kro besi̇n elementleri̇i̇çeren, kömür düzeyi̇ne ulaşmamiş tamamen doğal organi̇k maddedi̇r.Oluşumumi̇lyonlarca yil öncesi̇ bi̇tki̇ ve hayvan kalintilarinin sicaklik, nem,basinç,oksi̇dasyon ve çok özel jeoloji̇k şartlar gerekti̇rdi̇ği̇nden tabi̇atta nadi̇r olarakbulunur ve kali̇tesi̇ bölgeden bölgeye deği̇şi̇kli̇k gösteri̇r. İçerdiği yüksek oranda humik asitlerden dolayı önemli bir ekonomik değere sahiptir. İçerisindekireç, tuz, ağır metal ve zararlı kimyasal maddeler bulunmadığından dolayı toprak ve insan sağlığı açısından doğru bir maddedir. Bazı ülkelerin yıllar boyunca kullanmış olduğu kimyasal gübrelerin toprağa vermiş olduğu zararlarıt edavi etmek için kullanılacak tek madde leonardi̇t’tir. Leonardit’in tarımda kullanımı esas olarak iki şekilde olur GRANÜL VE TOZ

Yoğun yapılan kimyasal gübreleme sonucunda toprakta organik madde miktarı,topraktaki humus oranı azalacak ve biyolojik aktivite azalıp verilen gübreler toprakta tutunamadığı için yıkanıp gidecektir. Bitki besin elementelerinin bitkilerin alabileceği şekle dönüşmeleri duracak ve böylece toğrağın fiziksel ve kimyasal özellikleri bozulacaktır. Neticede toprağın üst kısımları kumlaşırken, alt kısımlarıda taşlaşacaktır.(Sertleşecektir)

Topraktaki̇ ki̇reç mi̇ktari bi̇tki̇ler i̇çi̇n önemli̇di̇r. Temel ki̇reç bi̇leşi̇kleri̇; kalsi̇yum i̇le magnezyum karbonatlar vedolomi̇tti̇r.Laboratuar koşullarinda, karbonat mi̇ktari ni̇cel olarak beli̇rlenere% toplam caco3 mi̇ktari ci̇nsi̇nden i̇fade edi̇li̇r. Toprak ki̇reç i̇çeri̇ği̇ siniflamasigenel olarak aşağidaki̇ gi̇bi̇ yapilmaktadir.

Ph kademeleri̇ 0 ve 14 arasındadır. 0 aşırı asi̇t, 14 aşırı alkali̇di̇r. Ancak toprak tepki̇mesi̇ni̇n normal aralığı, 5 ve 8, 5 olup bunun üstünde ve altında ki değerler bi̇rçok bi̇tki̇ i̇çi̇n ci̇ddi̇ sorunlar oluşturur. Toprak ph si labortuvar şartlarında, ph metre olarak adlandırılan ci̇hazlarla ölçülerek beli̇rleni̇r. Araştırıcılar tarafından, toprak reaksi̇yonu i̇le i̇lgi̇li̇ olarak bi̇rbi̇ri̇ne yakin olmakla bi̇rli̇kte çeşi̇tli̇ sınıflandırmalar yapılmıştır.

Sıvı gübreler organi̇k gübrelere göre daha çok çeşi̇tli̇li̇k göstermektedi̇r. Bu ürünler i̇çi̇nde yi̇ne leonardi̇t gi̇bi̇ sıvı organi̇k gübreler mevcuttur. İçeri̇si̇nde yoğun bi̇r şeki̇lde organi̇k madde ve humi̇k+fulvi̇kasi̇ti̇ hti̇va etmektedi̇r. Bunun yani sıra makro ve mi̇kro elementleri̇n karışımlarından oluşan bi̇tki̇ besleme grupları mevcuttur.

Ki̇myasal gübre toprakta olması gereken ametal,i̇norgani̇k maddeleri̇ desteklemek amacı i̇le (resfi̇ri̇ksi̇yon) doğal olmayan ki̇myasal yöntemlerle üreti̇len maddelere ki̇myasal gübre deni̇r. Ki̇myasal gübrele toprağa atıldıktan i̇ti̇baren topraktaki̇ organi̇zmaların çalışmasını engeller.Bu engelleme i̇lk olarak toprağın ph’nin deği̇şmesi̇ i̇le başlar. Topraktaki̇ reaksi̇yonlar, ki̇myasalların katkısı i̇le i̇lk olarak mi̇kroorgani̇zma dengeyi̇ bozar.

Tarımsal üreti̇mde amaç; mümkün olan en yüksek veri̇mi̇ ve en kali̇teli̇ ürünü elde etmekti̇r. Bu amaca ulaşmak için etki̇li̇ faktör; dengeli̇ ve düzenli̇ gübreleme yapmaktır. Bu i̇se ancak toprak anali̇zi̇ i̇le mümkündür. Gübreleme, tarımsal üreti̇mde amaçlanan veri̇m ve kali̇teye ulaşmak i̇çi̇n i̇çeri̇si̇nde bi̇r veya bi̇rden fazla bi̇tki̇ besi̇n maddesi̇ bulunan bi̇leşi̇kleri̇n toprağa veya doğrudan bi̇tki̇ye veri̇lmesi̇di̇r

Bi̇tki̇ni̇n i̇stedi̇ği̇ besi̇n elementleri̇ni̇n, bi̇tki̇ye en kolay ve en hızlı şeki̇lde veri̇lmesi̇ni̇ sağlayan sıvı ya da toz gübrelerdi̇r.Bi̇tki̇ni̇n makro ve mi̇kro besi̇n elementleri̇ ihtiyaçlarını, bi̇tki̇ni̇n beslenme gereksi̇ni̇mleri̇ni̇, fi̇de dönemi̇nde, meyve tutumu, meyve geli̇şi̇m dönemi̇nde bi̇tki̇ni̇n ihtiyaçlarını bi̇len,tekni̇k bi̇lgi̇ ve tecrübesi̇ olan, köklü, tanınmış fi̇rma ve tanınmış yaprak gübreleri̇ her zaman önceli̇kli̇ olmalıdır.

Su ph düzenleyi̇ci̇ bazen tarım i̇laçları i̇le bi̇r zararlıyı veya hastalığı kontrol etmek i̇çi̇n ilacladığımız da onları bekledi̇ği̇mi̇z şeki̇lde öldüremeyi̇z. İlacın dozundan, kullanılan aletlerdeki̇ problemlerden,zararlı böceği̇n veya hastalığın di̇renç kazandığından,zararlının veya hastalığın yanlış teşhi̇s edi̇ldi̇ği̇nden, hatta tarım i̇lacından kaynaklandığını düşünürüz .İlacı karıştırdığımız suyun ph indan hi̇ç şüphelenmeliyi̇z. Halbuki̇, i̇laçlamatankina koyduğumuz suyun ph si tarım i̇laçlarının ve bi̇tki̇ geli̇şi̇m düzenleyi̇ci̇leri̇ni̇n hemen hemen hepsi̇ni̇n etki̇li̇ veya etki̇si̇z olmasını doğrudan beli̇rleyebi̇li̇r.

Büyükbaş hayvan gübresi̇ (ahır gübresinin) bitkilere yararlı olabilmesi için, içerdiği karbon/azot oranı büyük önem taşır. Bu oran yataklıkla birlikte taze sığır dışkısında 60/1 beygirde ise 40/1 dır. İyi bir ihtimar ve yanma ile gübredeki karbon/azot oranının 15/1 veya 20/1 e düşürülmesi gerekir. Ahır gübresi taze halde toprağa verilirse yüksek olan karbon/azot oranından dolayı, bitki bundan yararlanamaz, toprakta kurur. Bu nedenle ahır gübresinin ihtimarı ve fermantasyonu gerekir.

Bentonitli Kükürt Nedir Ve Nasıl Uygulanır?

Bentonitli kükürt, tarım ve çevre alanlarında kullanılan özel bir malzemedir. Bentonit, doğal bir kil minerali olarak bilinirken, kükürt ise bitkilerin büyümesi ve gelişmesi için önemli bir besin maddesidir. Bu iki bileşenin birleşimi, hem toprak sağlığını artırmak hem de bitkilerin beslenmesine katkıda bulunmak amacıyla geliştirilmiştir.

Bentonit ve Kükürtün Özellikleri

Bentonit, yüksek su tutma kapasitesine sahip, jel benzeri bir yapıya sahip bir kil mineralidir. Toprağın fiziksel özelliklerini iyileştirir, suyun toprakta daha uzun süre kalmasını sağlar ve besin elementlerinin tutulmasına yardımcı olur. Kükürt ise, bitkilerin fotosentez yapabilmesi ve amino asit sentezleyebilmesi için gereklidir. Aynı zamanda toprak pH’ını dengeleyerek bitkilerin besin alımını optimize eder.

Bentonitli Kükürtün Faydaları

Bentonitli kükürt, tarımda birçok fayda sağlamaktadır:

• Toprak yapısını iyileştirir ve su tutma kapasitesini artırır.
• Bitkilerin kükürt ihtiyacını karşılayarak sağlıklı büyümelerine yardımcı olur.
• Toprak pH’ını dengeler, bu da bitkilerin besin alımını artırır.
• Topraktaki zararlı nematod ve patojenlerin azalmasına katkıda bulunur.

Bentonitli Kükürt Nasıl Uygulanır?

Bentonitli kükürdün uygulanması, tarım uygulamalarında önemli bir aşamadır. Uygulama sırasında dikkat edilmesi gereken bazı noktalar şunlardır:

• Uygulama miktarı, toprak analizi sonucuna göre belirlenmelidir.
• Ürün, toprakla karıştırılarak daha etkili bir uygulama sağlanabilir.
• Yağışlı günlerden sonra veya sulama sonrası uygulanması önerilir.
• Uygulama sırasında toprağın alt katmanlarına ulaşması için dikkatli olunmalıdır.

Bentonitli kükürt, sadece tarımda değil, aynı zamanda çevre koruma projelerinde de kullanılmaktadır. Su kaynaklarının kirlenmesini önlemek amacıyla, kirleticilerin tutulmasına yardımcı olur. Bunun yanı sıra, bentonitli kükürt, hayvancılık sektöründe de yem katkı maddesi olarak kullanılmaktadır.

Sonuç olarak, bentonitli kükürt, tarım ve çevre alanlarında önemli bir rol oynamaktadır. Toprak sağlığını artırma, bitki beslenmesini optimize etme ve çevresel koruma gibi birçok fayda sağlamaktadır. Uygulama sırasında dikkatli olunması gereken noktalar, etkili bir sonuç elde edilmesine yardımcı olacaktır.

Organomineral gübreler, bitki besleme uygulamalarında önemli bir yere sahip olan ve organik ve mineral bileşenlerin bir araya getirilmesiyle elde edilen gübrelerdir. Bu gübreler, bitkilerin büyüme ve gelişme süreçlerini desteklemek amacıyla kullanılmaktadır.

Organik madde içeriği, bitkilere gerekli besin maddelerini sağlarken, mineral bileşenler ise bitkilerin temel element ihtiyaçlarını karşılamaktadır.

Organomineral gübre kullanımı, hem organik gübrelerin doğal kaynaklardan elde edilen faydalarını, hem de mineral gübrelerin hızlı ve etkili besleme özelliklerini bir araya getirerek bitkilerin beslenme ihtiyaçlarını en iyi şekilde karşılamaktadır.

Organomineral Gübre Nedir?

Organomineral gübre, bitki besleme amacıyla kullanılan bir gübre türüdür. Organik ve mineral bileşenlerin bir araya getirilmesiyle elde edilir. Organik bileşenler, doğal kaynaklardan elde edilen organik materyallerdir. Bu materyaller genellikle hayvansal gübre, bitki artıkları, kompost gibi organik atıklardan elde edilir. Mineral bileşenler ise doğal kaynaklardan veya sentetik olarak üretilen minerallerdir.

Organomineral gübreler, organik bileşenlerin bitkilere gerekli besin maddelerini sağlaması ve mineral bileşenlerin de bitkilerin temel element ihtiyaçlarını karşılaması nedeniyle bitkilerin beslenme ihtiyaçlarını en iyi şekilde karşılamayı hedefler. Bu gübreler, bitkilerin büyüme, gelişme, çiçeklenme, meyve verme ve hastalıklara karşı direnç gibi süreçlerini destekler.

Organomineral gübreler, tarım sektöründe yaygın olarak kullanılan ve verimli bir bitki besleme yöntemi olan gübreleme programlarının bir parçasıdır.

Organomineral Gübre Ne İşe Yarar?

Organomineral gübreler, bitki besleme amacıyla kullanılan gübrelerdir ve birçok önemli işleve sahiptir. İşte organomineral gübrelerin başlıca işlevleri:

• Besin Maddelerini Sağlar: Organomineral gübreler, bitkilerin büyüme ve gelişme süreçlerinde ihtiyaç duydukları temel besin maddelerini sağlar. Organik bileşenler, bitkilere organik madde, humik asitler ve mikrobiyal aktivite gibi faydalı maddeleri sağlarken, mineral bileşenler bitkilere azot, fosfor, potasyum ve diğer eser elementleri temin eder.
• Toprak Verimliliğini Artırır: Organomineral gübreler, toprak verimliliğini artırmaya yardımcı olur. Organik bileşenler, toprağın yapısını iyileştirir, su tutma kapasitesini artırır ve toprakta mikroorganizma aktivitesini teşvik eder. Bu da toprak verimliliğini artırır ve bitkilerin besinlere daha iyi erişimini sağlar.
• Besin Elementlerinin Tutulmasını Sağlar: Organomineral gübreler, besin elementlerinin toprakta daha uzun süre kalmasını sağlar. Organik madde ve humik asitler, besin elementlerini toprakta tutarak yıkanmalarını önler ve bitkilere uzun vadeli besin sağlar.
• Bitki Büyümesini ve Gelişmeyi Destekler: Organomineral gübreler, bitkilerin büyüme ve gelişme süreçlerini destekler. Bitkiler, organik bileşenlerden gelen besinlerle sağlıklı bir şekilde büyürken, mineral bileşenler de bitkilerin temel element ihtiyaçlarını karşılar. Bu, bitkilerin kök gelişimini teşvik eder, çiçeklenmeyi ve meyve oluşumunu destekler.
• Hastalıklara Karşı Direnci Artırır: Organomineral gübreler, bitkilerin hastalıklara karşı direncini artırır. Organik bileşenler, toprakta yararlı mikroorganizmaların aktivitesini teşvik ederek bitkilerin bağışıklık sistemini güçlendirir. Böylece bitkiler, hastalıklarla mücadele etme kapasitelerini artırır.

Organomineral gübreler, organik ve mineral bileşenlerin birleşiminden kaynaklanan avantajlarıyla bitkilerin beslenme ihtiyaçlarını en iyi şekilde karşılar.

Bu sayede verimli bir tarım uygulaması sağlanır ve bitkisel üretimde kalite ve verim artışı elde edilir.

Organomineral Gübre Bileşiminde Ne Var?

Organomineral gübreler, bitki beslemesi için organik ve mineral bileşenlerin birleşiminden oluşur. Bileşimleri genellikle aşağıdaki unsurları içerir:

• Organik Bileşenler: Organik bileşenler, bitkilere organik madde, humus, amino asitler, enzimler ve diğer organik bileşikler sağlar. Bu bileşenler, bitkilerin beslenme ihtiyaçlarını karşılamada önemli bir rol oynar. Organik bileşenler genellikle hayvansal gübre, bitki artıkları, kompost ve diğer organik materyallerden elde edilir.
• Mineral Bileşenler: Mineral bileşenler, bitkilerin temel element ihtiyaçlarını karşılamada önemli bir kaynak sağlar. Bunlar genellikle doğal kaynaklardan veya sentetik olarak üretilen minerallerdir. En yaygın mineral bileşenler azot (N), fosfor (P), potasyum (K) ve diğer eser elementlerdir. Bu bileşenler, bitkilerin büyüme, kök gelişimi, çiçeklenme, meyve oluşumu ve genel sağlığı için hayati öneme sahiptir.

Organomineral Gübre Hangi Bitkilere Atılır?

Organomineral gübreler genellikle geniş bir bitki yelpazesine uygulanabilir ve çeşitli tarım alanlarında kullanılır. İşte organomineral gübrelerin atılabileceği bazı bitki türleri:

• Tarla Bitkileri: Bu kategoride buğday, mısır, arpa, çavdar, pirinç, pamuk gibi tarla bitkileri bulunur. Organomineral gübreler, bu bitkilerin besin ihtiyaçlarını karşılayarak büyümeyi teşvik eder ve verimliliği artırır.
• Sebzeler: Organomineral gübreler, sebzelerin yetiştirilmesinde yaygın olarak kullanılır. Domates, biber, salatalık, havuç, patates, marul gibi sebzeler, organomineral gübrelerle beslenerek sağlıklı büyüme ve verimli ürünler elde eder.
• Meyve Ağaçları: Elma, armut, şeftali, kiraz, erik, kayısı gibi meyve ağaçları organomineral gübrelere iyi yanıt verir. Bu gübreler, meyve ağaçlarının büyümesini destekler, çiçeklenmeyi teşvik eder ve meyve verimini artırır.
• Bağ ve Bağlı Bitkiler: Üzüm bağları ve bağlı bitkiler, organomineral gübrelerin kullanıldığı diğer bitkisel ürünler arasındadır. Bu gübreler, üzüm salkımlarının gelişimini destekler ve kaliteli üzüm üretimini teşvik eder.
• Süs Bitkileri ve Çiçekler: Organomineral gübreler, süs bitkileri, çiçekler ve çim alanlarında da kullanılabilir. Bu bitkilerin sağlıklı büyümesi, çiçeklenme ve renkli çiçeklerin oluşumu için bu gübrelerin uygulanması önemlidir.

Organomineral Gübre ile Kimyasal Gübre Arasındaki Farklar

Organomineral gübreler ve kimyasal gübreler arasında önemli farklılıklar vardır. İşte organomineral gübreler ile kimyasal gübreler arasındaki temel farklar:

• Bileşim: Organomineral gübreler, organik ve mineral bileşenlerin birleşimiyle elde edilirken, kimyasal gübreler ise genellikle sentetik olarak üretilen mineral bileşenlerden oluşur. Organomineral gübreler, bitkilere hem organik madde ve faydalı maddeler sağlar, hem de mineral besin maddelerini temin eder. Kimyasal gübreler ise genellikle sadece mineral besin maddelerini içerir.
• Etki Süresi: Organomineral gübrelerin etkisi, organik bileşenlerin yavaş çözünürlüğü ve mineral bileşenlerin hızlı çözünürlüğü nedeniyle daha uzun süreli olabilir. Organik bileşenler, toprağa yavaşça ayrışır ve bitkilere sürekli olarak besin maddesi sağlar. Kimyasal gübreler ise hızlı çözünürlükleri nedeniyle anında etki gösterir, ancak etkileri kısa süreli olabilir.
• Toprak Verimliliği: Organomineral gübreler, toprak verimliliğini artırıcı etkileriyle bilinir. Organik bileşenler, toprağın yapısını iyileştirir, su tutma kapasitesini artırır ve mikroorganizma aktivitesini teşvik eder. Bu sayede toprak sağlığı ve verimliliği artar. Kimyasal gübreler ise genellikle sadece bitkilere besin maddeleri sağlar ve toprak yapısını iyileştirme özelliği yoktur.
• Çevresel Etki: Organomineral gübreler, organik bileşenlerin kullanımıyla çevresel etkileri daha az olan bir seçenektir. Organik bileşenlerin kullanımı, toprak erozyonunu azaltabilir, su kirliliğini önleyebilir ve toprak verimliliğini korur. Kimyasal gübreler ise aşırı kullanıldığında toprakta ve su kaynaklarında kirliliğe neden olabilir.
• Uzun Vadeli Etki: Organomineral gübreler, toprağın organik madde içeriğini artırarak uzun vadeli etkilere sahiptir. Organik madde, toprağın yapısını iyileştirir, toprak verimliliğini artırır ve toprak sağlığını sürdürür. Kimyasal gübreler ise sıklıkla kullanıldığında organik madde miktarını azaltabilir ve toprağın uzun vadeli verimliliğini etkileyebilir.

Organomineral Gübrelerin Faydaları

Organomineral gübrelerin faydaları şunlardır:

• Bitkilere dengeli bir besin kaynağı sağlarlar.
• Bitkilerin büyüme ve gelişmesini desteklerler.
• Toprak verimliliğini artırırlar.
• Bitkilerin hastalıklara karşı direncini artırırlar.
• Toprak erozyonunu azaltırlar.
• Çevreye daha az etki ederler.
• Uzun vadeli toprak sağlığını korurlar.

…..

…..

……

…..

…..

…..

deneme

….